Vakbegrippen. Verwarmingstechiek
eenvoudig uitgelegd.

Een technisch toestel (reservoir), dat de warmte van het stookwater aan het warm water voor douche en bad afgeeft (Energie-opslagvat ).

Geeft de hoeveelheid energie aan, die bij de volledige verbranding van een kubieke meter gas (normtoestand) of 1 kg stookolie vrijkomt, als het water dat bij de verbranding ontstaan is in vloeibare vorm aanwezig is. Deze waarde wordt in kWh/m³ of kWh/kg aangegeven en afgekort ook als bovenste stookwaarde Hs uitgedrukt.

Kernstuk van het verwarmingssysteem. De brander verbrandt brandstof met lucht en produceert zo warmte. Als brandstof wordt in het algemeen stookolie of gas gebruikt. Moderne technische ontwikkelingen in de sturing van de verbranding hebben de Emissies  van Schadelijke stoffen  die daarbij ontstaan tot een minimum gereduceerd en de warmteopbrengst aanzienlijk doen stijgen.

Wordt van elektrische energie voorzien en beweegt de turbine, die voor de luchttoevoer van de brander nodig is. Bij een
stookoliebrander beweegt de Brandermotor  ook een stookoliepomp. Weishaupt staat ook borg voor de kwaliteit van dit belangrijk onderdeel
met een eigen kwaliteitskenmerk – elektromotoren worden sinds tientallen jaren zelf gemaakt met de hoogste kwaliteit.

Stookolie, aardgas, LPG, biogas enz. worden als Brandstoffen  gebruikt en zijn in werkelijkheid koolwaterstofverbindingen. Hun energiegehalte wordt bij de verbranding met lucht bruikbaar gemaakt.

Opwarming van het aardoppervlak door geothermische veranderingen. Kooldioxide is hiervan de grootste oorzaak. Door energiebesparing en vermindering van het brandstofverbruik wordt de emissie van CO2  gereduceerd (kooldioxide en Emissies ).